ببار باران که دل تنگم مثل مرده ها بی رنگم

ببار باران کمی ارام...که پاییز هم صدایم شد

بزن بر شیشه قلبم بکوب این شیشه را بشکن

که درد کمتری دارد اگر با دست تو باشد

ببار باران درخت و برگ خوابیدن

اقاقی...یاسی وحشی...

کوچه ها روزهاست خشکیدن ببار باران

باور دارم باران اشک اسمان است

اسمان تحمل بغض را ندارد

برای سبک شدن میبارد

برای همین باران را دوست دارم

من هم میبارم تا شوری اشک هایم

در شیرینی باران گم شود